گردشگری آهسته

گردشگری آهسته و کم شتاب یا Slow Tourism

“گردشگری کم شتاب” یا “Slow Tourism” نوعی گردشگری و سفر است که با تمرکز بر جزییات و توجه به تاثیر روان شناختی سفر بر شرایط جسمی و روحی فرد استوار است. این گونه از سفر با نگرش عمیق تری به گردشگری و نیازهای روانی انسان به سفر، در سال های اخیر، بیش از پیش مورد توجه مردم و فعالان صنعت گردشگری قرار گرفته است.

این نوع از گردشگری اخیرا از سوی برخی محققان و متخصصان در حوزه گردشگری مورد مطالعه قرار گرفته است. متخصصانی از وزارت گردشگری اتریش و نمایندگانی از موسسه تورگردانی “چهارفصل طبیعت و فرهنگ Four Seasons Nature and Culture”، مستقر در رم بررسی پویایی و تحرک در گردشگری از نوع آهسته یا “گردشگری کم شتاب” و ارتباط آن با رفاه و آسایش جسمی و روانی مسافران کم شتاب را مورد بررسی قرار دادند.

“گردشگری کم شتاب Slow Tourism” در یک تعریف جامع، نوعی روش سفر با توجه به جزییات است که در مسیرهایی که مسافران کمتری دارد بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و از این رهگذر می کوشد روح مکان ها و فرهنگ هایی که بدور مانده را “احساس” کند نه آن که با سرعت و عجله صرفا دیداری گذرا از آن داشت باشد. در عین حال می کوشد که با استانداردهای گردشگری نیز سازگار باشد.

“مسافر کم شتاب” به معنی کسی است که به ارزش های موجود در محیط پیرامون خود اعم از ارزش های انسانی و طبیعی، پایبند است و به آن ها توجه می کند. با توجه به تمایل روز افزون مردم به جستجوی آرامش، تمایل روز افزون به درک و ارتباط عمیق تر با طبیعت و نیز نیاز فزاینده انسان ها به یافتن سبک زندگی برتر و فراتر از ضروریات و روش های گیج کننده زندگی روزمره، گردشگری کم شتاب امروزه بیش از همیشه در سطح جهان رو به گسترش است.

از دیگر سو کسب درآمد از طریق سفری که احساسات را درگیر کند، می تواند به یک رویه اعتیادآور و در عین حال با ارزش مبدل شود. زیرا چنانکه دکتر “کارپینللی” Dr Carpinelli’s در بررسی های خود با عنوان “ده فرمان گردشگری کم شتاب” یا “Ten Commandments of Slow Tourists” یادآور شده، در این نوع از گردشگری ارتباطات واقعی و معنا داری میان مسافران با مردمان محلی، مکان ها، آثار و نیز فرهنگ ها، غذاها، میراث تاریخی و فرهنگی و محیط زیست و طبیعت برقرار می شود.

در عصر سرعت و تکنولوژی، برخی از افراد دوست دارند در زندگی‌شان کمی کندی و آهستگی را داشته باشند تا سر فرصت بتوانند طعم واقعی زندگی را به خوبی مزه مزه کنند. گردشگری آهسته نیز بر همین اساس استوار شده و اینگونه موج جهانی را در بین خیلی دوستداران گردشگری و مسافرت ایجاد کرده است. در این گرایش نوین به خصوص در بین کسانی که زندگی پر استرس و پرمشغله را تجربه می‌کنید، بیشتر شده است، زیراکه این دسته افراد دوست دارند حداقل در طی مسافرت‌شان کمی از سرعت روند روزمره زندگی بکاهند.

در این نوع از گردشگری به منظور درک بهتر واقعیت‌های زندگی، آدم‌ها و محیط منطقۀ مورد بازدید سعی می‌شود بیشتر به سادگی و راحتی مسافرت تکیه ‌شود.گردشگران آهسته بر این باور اند که زمان و بهره بردن از لحظه لحظه مسافرت لوکس‌ترین کاری ست که می‌توان در طول سفر انجام داد.

گردشگران آهسته همگی توجه و حساسیت‌های کافی به محیط زیست دارند. از آنجاکه در این سفرها زمان زیاد مطرح نیست، می‌توان با وسایل نقلیه ای که آلودگی کمتری دارند، استفاده کرد و آسیب‌ کمتری به محیط زیست رساند. گردشگران آهسته با انتخاب وسایل نقلیه عمومی، دوچرخه‌ یا حتی پیاده روی بر این باورند که طی مسیر نیز جزیی از سفر است و باید از مسیر به اندازه خود مقصد لذت برد.

نزدیکی به محلی‌ها و خرید مستقیم از آنها و حتی غذا خوردن در غذاخوری‌های محلی یا خیابانی و خرید میوه و سبزیجات از مغازه های دهکده‌ها از جمله‌ فعالیت‌های رایج در گردشگری آهسته است.

در ابتدا، شاید تصور شود که این شکل از سفر و گردشگری فقط مختص کسانی ست که وقت کافی برای گذراندن مسافرت کم شتاب دارند و این نوع از سفر برای اکثر مردم در دسترس نیست. شاغلان مرخصی‌های کوتاه مدت دارند و در مرخصی کوتاه نمی‌توان گردشگری کوتاه کرد. اما باید گفت که این نوع از گردشگری برای همه میسر است و حتی با چند روز مرخصی نیز می‌توان به گردشگری آهسته پرداخت.

در واقع این گردشگری، نوع نگرش در سفر کردن است. سفر با وسایل نقلیه عمومی و کم هزینه یا حتی پیاده و همچنین لذت بردن حداکثری از محیط اطراف هدف غایی گردشگری آهسته است که به راحتی در هر گونه سفری می‌توان این امر اجرایی کرد.

تاریخچۀ گردشگری آهسته

تاریخچۀ گردشگری آهسته به سال ۱۹۸۶ و ایتالیا باز می‌گردد. در این سال کارلوپترینی نهضت غذای آهسته را با هدف تقابل با غذای سریع به ویژه در رستوران‌های زنجیره‌ای که رشد قارچ‌گونه در دنیا داشتند، شروع شد. کارلویترینی باور داشت دنیای مدرن و مخصوصا فست‌فود از ارزش و اهمیت واقعی غذاها کاسته است. او در این جنبش این گونه مطرح کرد که غذاها باید با مواد اولیۀ محلی پخته و آماده شود و البته به آهستگی آن را خورد.

پس از این جنبش، در سراسر دنیا جنبش‌های مشابه نظیر زندگی آهسته، طراحی آهسته و به ویژه سفر آهسته از آن الهام گرفتند و آغاز شدند.

جنبش آهسته بیشتر تمرکزش بر تجربه، کیفیت، اثر گذاری و در نهایت بر بهتر زندگی کردن در دنیای امروز است.

منبع : سیری در ایران