مسجد آبی یا مسجد سلطان احمد یکی از مهمترین مراکز تاریخی استانبول و یکی از مهمترین مناظر شهری با شش مناره‌ی باشکوه است. مسجد آبی روزانه از هزاران گردشگر استقبال می‌کند. همچنین از این مسجد، روزانه پنج بار برای نماز از شش مناره‌اش اذان پخش می‌شود که فضای روحانی فوق العاده‌ای ایجاد می‌کند.
سلطان احمد بعد از صلح زتسیتوتوروک (Zsitvatorok) (برای اتمام جنگ‌های ۱۵ ساله بین امپراطوری عثمانی و سلطنت هابسبورگ) و از دست دادن بخشی از امپراطوریش در جنگ ۱۶۰۳-۱۶۱۸ با ایران، برای نشان دادن اقتدار عثمانی و حفظ روحیه، راه حل‌های بسیاری را در نظر گرفت. ساخت مسجد در بین سال‌های ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۶ به منظور نشان دادن قدرت عثمانی انجام شد. سلطان احمد با توجه به جنگ‌هایی که داشت، پولی نداشت و مجبور شد که برای ساخت مسجد از خزانه کمک بگیرید.
مسجد آبی با پنج گنبد اصلی، شش مناره و هشت گنبد ثانویه، آخرین مسجد بزرگ کلاسیک محسوب می‌شود. معمار مسجد، محمد آقا صدفکار (Sedefkâr Mehmed Aga) عناصر معماری بیزانس و معماری اسلامی را باهم ترکیب کرد تا مسجدی باشکوه بسازد.
اما چرا مسجد سلطان احمد به مسجد آبی مشهور است؟ داخل مسجد برای تزیین از بیش از ۲۰ هزار کاشی دست سازİznik و نوعی سرامیک فیروزه‌ای با طرح لاله‌ی قرمز استفاده شده است. بخش بالای مسجد نیز با ۲۰۰ پنجره شیشه‌ای رنگارنگ تزیین شده که با نور طبیعی منظره‌‌ای فوق العاده ایجاد می‌کند. فضای مسجد کاملا ابی رنگ هست و این باعث شد که مسجد به مسجد آبی شهرت یابد.
در ترکیه فقط سه مسجد وجود دارد که شش مناره دارند و مسجد سلطان احمد یکی از آنهاست. گفته می‌شود معمار به اشتباه دستور شاه که درخواست مناره طلایی کرده بود را شش مناره شنیده و برای مسجد شش مناره ساخته است (مناره‌ی طلایی در زبان ترکی altın minareler و شش مناره altı minareler است که به لحاظ شنیداری بسیار بهم نزدیک هستند). در آن زمان فقط مسجد کعبه، شش مناره داشته است که بدین منظور شاه دستور می‌دهد، معمار مسجد به مکه رفته و یک مناره به مسجد آنجا اضافه کند. مناره‌ها در زمان اذان و زمانی که چراغ‌ها روشن می‌شوند، منظره فوق العاده روحانی و بی‌نظیری ایجاد می‌کنند.
آیا تا به حال مسجد آبی را از نزدیک دیده‌اید؟ آیا به نظر شما هم فضای مسجد، بسیار روحانی و گیراست؟ شما مسجد آبی استانبول را چطور دیدید؟ منتظر دریافت نظریات و تجربیاتتان هستیم.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
فاطمه فراهانی
