درباره ی بنای موزه ی پورشه در اشتوتگارت باید این را بدانید که ساختمان موزه در واقع از لحاظ بصری به هیچ عنوانی پشت و رویی ندارد. در اطراف این موزه، مسیرهای متعددی در اطراف آن و خط راه ‌آهنی وجود دارد که در کنار سایت آن قرار گرفته است و بر خطوط بنای آن تاثیر گذاشته ‌اند.

کسانی که این موزه را از بیرون می بینند، از لحاظ آن ها موزه از خارج به ‌صورت یک حجم یک پارچه ی فوتو توریستی به نظر می‌ رسد که توسط شبکه ‌ای فولادی و سه تیر به شکل V بتونی نگه داشته شده است و از هر زاویه‌ ای کاملا به شمایلی پرسپکتیوی، ظاهری کاملا جذاب دارد. داخل موزه ی پورشه در اشتوتگارت نیز مانند جداره‌ های خارجی ساختمان مملو از گوشه ‌های تیز و خط خطی است که حرکت را به نگاه بیننده القا می ‌کند.

کسانی که برای بازدید از این موزه می روند، با گذر از رمپی با شیب ملایم وارد موزه می ‌شوند. پله‌ برقی که در این موزه است بسیار بلند و شاخص است. این پله ها مخاطبین را از سرسرای ورودی به سالن‌ های نمایش هدایت می کند و به خاطر حرکت دایره ای خود که دارای الگوی خاصی است، در سالن های مختلف موزه ی پورشه در اشتوتگارت حرکت می کنند.

در داخل این موزه برای رنگ آمیزی از رنگ خنثی و محبوبی همچون سفید استفاده شده است. در واقع رنگ سفید فضاهای داخلی زمینه ‌ای خنثی برای مجموعه‌ ای از اتومبیل ‌های دلپذیر و رنگارنگی همچون ماشین هایی به رنگ قرمز رنگ را فراهم می ‌کند. جالب ایت بدانید که به خاطر تضاد رنگ ها است که این موزه معروف شد. از جمله ی نکات جالبی که درباره ی موزه ی پورشه در اشتوتگارت وجود دارد این است که اتومبیل ‌های به نمایش درآمده در این موزه گهگاهی حتی در مسابقات شرکت داده می ‌شوند. به همین خاطر برای این که این ماشین ها به راحتی از موزه به زمین مسابقه منتقل شوند، آسانسوری برای خارج کردن آن‌ ها از موزه در نظر گرفته شده است. در موزه ی پورشه ی اشتوتگارت، علاوه‌ بر وجود سالن‌ های نمایش، آرشیو و کتابخانه ی مخصوص پورشه نیز که در همین ساختمان قرار گرفته است؛ رستوران، کافه و سالن کنفرانس و دیگر فضاهای جانبی بخش های دیگر این موزه را تشکیل می ‌دهند.