پل خواجو به روایت سایت گردشگری سپاهان
پل خواجو به روایت سایت گردشگری سپاهان
یکی از زیبایی های مثال زدنی شهر اصفهان که از گذشته تاکنون و حدودا از قرن ۱۷ تحسین همگان را برانگیخته است پل خواجو می باشد این پل بر روی رودخانه زاینده رود بنا نهاده شده بود ولی متاسفانه امروزه این رود پرآب به بیابانی خشک و بی آب مبدل گشته است .این پل در واقع در راه قدیمی شیراز قرار داشته است .پل خواجو در سال ۱۶۵۰ به دست شاه عباس دوم دومین شاه سلسله صفویه و برروی خرابه های پل حسن بایک ساخته شده است . از گفتار مورخان معلوم میگردد که در جاى کنونى پل هاى خواجو پل دیگرى بوده که به خرابه ای تبدیل گشته بوده است از این رو شاه عباس دوم دستور داده بر طبق نقشه پلى بر روى زاینده رود که در نزدیکى باغ سعادت آباد و عمارت آینه خانه بوده ساخته شود از نامهای مختلف این پل زیبا و تاریخی میتوان اسامی پل شاه،پل خواجو،پل بابا رکن الدین و پل گبرها را نام برد البته نام پل خواجو، تحریف کلمه «خواجه» است که به مناسبت لقب بزرگان و خواجه‌های عصر صفوی نام گذاری شده است. از لحاظ معماری این بنا دارای ۲۳ طاق می باشد و طول بنا ۴۳۶ فوت و عرض ۳۹ فوت می باشد و عرض محل عبور پل ۷/۵ متر می باشد و دارای ۲۱ کانال بزرگتر و ۲۶ کانال کوچکتر می باشد و فاصله هر کانال تا پایه سقف ۲۰ متر است . این پل به منزله سد و از حیث معمارى و استحکام بى اندازه زیبا و بى نظیر است ودر قدیم در مواقع جشن و غیره نیز در زیر آن قایق رانى مىنمودهاند. در وسط این پل براى اقامت موقتى شاه صفوى و خانواده او ساختمان مخصوصى (که به نام بیگربیکى شهرت دارد) بنا شد که هم اکنون نیز وجود دارد و طاق هاى آن داراى تزئینات نقاشى است
نویسنده : مرضیه معنوی
