هتل عباسی اصفهان بزرگ‌ترین هتل موزه جهان است. به‌دلیل اقامت در فضایی باستانی بسیاری از گردشگران این هتل را برای اسکان انتخاب می‌کنند. این هتل شامل چند ساختمان سه طبقه می‌شود و در مجموع ۲۲۵ اتاق دارد که در آنها حدود ۵۰۰ تخت قرار داده شده است.
هتل عباسی شامل اتاق‌های استاندارد، چشم‌انداز، پردیس، سوئیت پردیس، سوئیت قاجار و سوئیت صفوی می‌شود. کاروانسرای عباسی که امروزه هتل شده از ارزشمندترین آثار دوره صفویه محسوب می‌شودو در حوالی خیابان چهارباغ و در خیابان آمادگاه قرار دارد. این کاروانسرا مکان تجارت در شهر اصفهان بود اما با حمله افغان‌ها به اصفهان، آسیب‌های جدی به این مجموعه وارد شد.
بعدها بازسازی‌هایی در آنها صورت گرفت و نقاشی‌هایی از دوره قاجاریه نشان می‌دهد که کاروانسرا، مدرسه و بازار در آن زمان همچنان پابرجا بوده اند. معماری ساختمان هتل عباسی یا همان کاروانسرای مادر، شباهت زیادی به نقش جهان دارد. وقتی وارد این هتل زیبا می شوید، شاید ابتدا احساس کنید که این بنا یک نسخه کوچکتر از میدان نقش جهان می باشد.
معماری کاروانسرای مادر
معماری کاروانسرای مادر مانند سایر ساختمان های ساخته شده در دوران صفویه، تاکید زیادی روی تزئینات داشته است . آنچه با ورود به لابی هتل عباسی توجه‌تان را جلب می‌کند، ترکیب گچ‌بری، آینه‌کاری و نقاشی‌های خیره‌کننده است که ستون‌ها، سقف و دیوارها به آن مزین شده‌اند. این گچ‌بری‌ها در طبقه همکف تا ۳۰۰ مترمربع مساحت دارند و تا زیر پلکان مارپیچ لابی ادامه دارند. تزئینات چوب روی آینه که همگی هنر دست هنرمندان اصفهانیست، روی ستون‌ها و دیوارها خودنمایی می‌کنند. چوب نرده پلکان لابی نیز از چوب چنار پنجاه ساله است و طراحان نرده‌ها هنگام ساخت آن از نرده‌های کاخ هشت بهشت اصفهان الهام گرفته‌اند و به زیبایی هرچه تمام‌تر یک اثر هنری بدیع خلق کرده‌اند.
سبک معماری هتل عباسی
سبک معماری هتل عباسی، سبک صفوی و بخشی از آن نیز قاجاری است. پلان معماری هتل عباسی به صورت چهار ایوانیست و در هر ایوان حجره‌های دو طبقه قرار دارند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید برخلاف تصور عموم، بازرگانان ثروتمند هنگام اقامت در کاروانسرا، اتاق‌های طبقه پایین را اغلب انتخاب می‌کردند، زیرا هم در تابستان خنک‌تر و هم به انبار کالاهایشان نزدیک‌تر بودند.
قبل از مرمت و بازسازی از آن برای مکانی به‌منظور توقف کامیون‌های حامل قند و شکر استفاده می‌شد. در ازای پرداخته ماهانه ۳۰ ریال ساختمان هتل عباسی به اداره قند و شکر اجاره داده شد.
سال ۱۳۳۶ شرکت بیمه ایران با طرح آندره گدار (رئیس و مشاور اداره باستان‌شناسی وقت) شروع به مرمت و بازسازی این بنا کردند. پس از پایان بازسازی اسم این کاروانسرا به مهمانسرای عباسی تغییر کرد. زمانی‌که بازسازی روی آن انجام می‌شد، سعی بر این بود که مرمت و بازسازی آن مطابق طرح‌های صفوی باشد.
در سال ۱۳۴۵ این هتل باشکوه و مجلل افتتاح شد. از سال ۱۳۵۷ نیز نام هتل شاه عباس به هتل عباسی تغییر کرد.
در ابتدا گروه هتلداری نگرسکو که در آن زمان از بزرگ‌ترین گروه‌های هتلداری جهان محسوب می‌شدند، مدیریت این مکان را بر عهده گرفتند. پس از گذشت دو سال افراد ایرانی مدیریت آن را قبول کردند.
سال ۱۳۵۱ بیمه ایران به‌منظور گسترش هتل عباسی زمینی را با مساحت ۱۱۵۰۰ مترمربع در قسمت شرقی هتل خریدند. پس از آن تعدادی از طراحان ایرانی به سرپرستی مهندس ابراهیمیان شروع به طراحی قسمت‌های این زمین به سبک معماری ایرانی کردند. در ضلع شرقی هتل عباسی ۸۰ اتاق، رستوران، سالن آمفی‌تئاتر وسیع و بسیاری امکاناتی دیگر ساخته شد.
حیاط هتل عباسی
حیاط هتل عباسی با باغچه‌ها و گل‌های رنگارنگ زیبا شده است و نهر کوچکی به نام “فر شادی” از میان آن عبور می کند.
سعی شده تا پنجره‌ها و درب‌ها شکل اولیه خود را حفظ کنند. پنجره‌های چوبی که با هنر گره‌چینی آمیخته شده‌اند و درب‌ها نیز با نقاشی‌های خوش رنگ و لعاب، ضیافتی از رنگ به راه انداخته‌اند که به نظر می‌رسد چندین روز باید وقت گذاشت تا بتوان تمام جزئیات و زیبایی‌های آنها کشف کرد.
