پلوودیو دومین شهر بزرگ بلغارستان است که با جمعیت شهری ۳۴۱ هزار تا سال ۲۰۱۵ و ۶۷۵ هزار در منطقه شهری بزرگ‌ترین است.
پلوودیو یکی از مرکز مهم اقتصادی، حمل و نقل، فرهنگی و آموزشی بلغارستان است.
شواهدی از سکونت در این شهر وجود دارد که به هزاره ششم پیش از میلاد مسیح برمی گردد، زمانی که اولین شهرک های پارینه سنگی تاسیس شد؛ گفته می‌شود که یکی از قدیمی‌ترین شهرهای اروپا است.
در طول تاریخ ثبت‌شده خود، پلوودیو با نام Philippopolis شناخته می‌شد پس از آنکه فیلیپ دوم مقدونی شهر را در قرن چهارم پیش از میلاد فتح کرد. این شهر در اصل یک اقامتگاه بود و بارها مورد حمله قرار گرفت. در ۴ ژانویه ۱۸۷۸ میلادی، این شهر توسط ارتش روسیه آزاد شد. این کشور تا ماه ژوییه همان سال در مرزهای بلغارستان باقی ماند و در آن زمان پایتخت منطقه خودمختار امپراتوری عثمانی شرقی شد. در سال ۱۸۸۵این شهر و راملیا شرقی به بلغارستان پیوستند.
پلوودیو در منطقه حاصلخیزی از جنوب – مرکزی بلغارستان در دو ساحل رودخانه ماریتسا قرار دارد. این شهر از نظر تاریخی در بخش هفت تپه ساخته شده است که برخی از آن‌ها ۲۵۰ متر (۲۸۰ فوت) ارتفاع دارند. به خاطر این تپه‌ها، به این شهر بلغارستان اغلب “شهر هفت هیلز” نیز گفته می شود.
پلوودیو میزبان گستره‌ای عظیم از رویدادهای فرهنگی مانند جشنواره های بین‌المللی تئاتر، جشنواره های تلویزیونی و بسیاری از جشنواره‌های جدید مانند شب پلوودیو در سپتامبر، فستیوال کاپانا و اپرا آزاد است. ویرانه‌های زیادی از جمله تئاتر روم باستان، یک آبراهه رومی، از گذار تاریخ در این شهر بر جای مانده است که زیبایی آن از شهر رم چیزی کم ندارد. از این روی می توان این شهر را با رم ایتالیا برابر دانست.
قدیمی‌ترین موسسه آموزشی آمریکایی در خارج از آمریکا، کالج سوفیا آمریکا، در سال ۱۸۶۰ در این شهر تاسیس شد و بعدا به صوفیه نقل‌مکان کرد.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
آناهیتا جعفری
