تا قبل از حکومت رضاشاه در ایران که تقویم فعلی را به عنوان تقویم رایج کشور بشناسند، نوعی از تقویم رایج بود و در آن یکسال ۱۲ ماه داشت و هر ماه ۳۰روز که می شود ۳۶۰ روز . آن پنچ روز باقیمانده در آخر سال به ماه اسفند اضافه می شد.
در این تقویم، هر روز از ماه، یک اسم به خصوص داشت به این ترتیب :۱) هرمز ، ۲) بهمن ، ۳) اردیبهشت، ۴) شهریور ۵) سپندارمذ ۶) خرداد، ۷) امرداد و ….
در روزگاران گذشته، ایرانیان روزهایی که با ماهش مطابق می شد را جشن می گرفتند. طبق این تقویم ششم خرداد، خردادگان یا جشن روز خرداد است و برای ایرانیان باستان این جشن از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.
در این روز که به روز ستایش آب نیز مشهور است نیاکان ما به پاسداشت آب و سلامتی می پرداختند، لباس های نو به تن می کردند، به کنار چشمه ها و نهرهای آب می رفتند و جشن می گرفتند و چون آب در این فصل برای کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار بود خداوند را برای نعمت باران شکرگزاری می کردند.
نماد این جشن زیبا و باستانی گل سوسن سپید بوده است.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
آناهیتا جعفری
