روستای خوشواش از شهرستان آمل / سایت گردشگری سپاهان
روستای خوشواش از شهرستان آمل / سایت گردشگری سپاهان
یکی از مکان های بکر در شمال ایران زمین و مناسب برای گردشگران علاقه مند به آرامش ، روستای خوشواش از شهرستان آمل می باشد میتوان در ارتفاعات این روستا ترکیبی از کوه های زیبا و جلگه سبز مازندران و جنگل به همراه دریا و در کنار آن مهم تر از همه دریایی از ابرها را مشاهده نمود که مانند یک تابلوی تخیلی در مقابل چشمان آدمی در حرکتند همچنین میتوان شب هنگام منظره ای از شهرهای اطراف مانند آمل ،فریدون کنار و قائم شهر را از این ارتفاعات به نظاره نشست این روستا در ۲۲ کیلومتری آمل و در ارتفاعات البرز است و بیشتر مردم محلی دامدار می باشند روستایی با تابستان هایی خنک و دلچسب و البته زمستان هایی طاقت فرسا .خوشواش از دو واژه خوش و واش تشکیل شده که به معنای خوش علف یا علفزار خوب میباشد این روستا متاسفانه هتل و مسافرخانه ندارد اما برای اقامت جای نگرانی نیست و میتوان هم از چادر برای اقامت در طبیعت و هم از تعداد محدودی خانه های محلی که در اختیار مسافران است بهره برد در این روستا میتوان دوچرخه سواری و کوهنوردی متفاوتی را تجربه نمود این روستا جزو روستاهای کم آب ییلاق است اما پر است از چشمه های هفت چشمه ، مروارید چشمه ، معصومه کوثر ، انجلج و پنج انگیس ، که آب زلال و گوارایی را از دل زمین به شما هدیه می دهند.گردشگران باید حتما دمای هوای خوشواش را در نظرداشته باشند چون با هر ۱۵۰ متر ارتفاع دما ۱ درجه کاهش میابد حالا در ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متری دمای پایین را تجربه کنید. دیوارهای خانه ها به علت سرمای شدید و باد های کوبنده پاییزی بسیار ضخیم و سنگین هستند و قطر دیوار ها حتی به یک متر نیز می رسد.
این دیوار ضخیم هم سازه را محکم می کند و هم در برابر نفوذ سرما ، عایق است . به خاطر باد و سرما سنگ های سنگین بر بام خانه ها دیده می شود.پوشش گیاهی منطقه نیز متناسب با آب و هوا میباشد گیاه ‘وَرف لیم’ در هنگام آب شدن برف ها و گل ‘لاله واژگون’ و ‘شقایق’ چند ماه بعد از آن دراردیبهشت ماه خودنمایی می کنند .گل گاو زبان ، گون ، گزنه ، کنگل ، زرشک ، ترش هلی دار ، گالش انگیر ، آلبالواک ، ون دار ، فگ دار ، گل های پامچال و بنفشه و ورف لیم ، شال دم ، پتنیک ، تریگ سر ، اوجی ، قارچ و دیگر گیاهان دارویی از پوشش گیاهی این روستا است که هر کدام در زمان خاصی از سال می رویند .
نویسنده : مرضیه معنوی
