غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
هر موقع اسم غار می آید ناخوداگاه انسان به یاد آتش و انسان های اولیه می افتد انسان هایی که در دوران ما قبل تاریخ از غارها به عنوان پناهگاه، آرامگاه یا مکان های مذهبی استفاده می کردند. اما امروزه همواره در کوشه و کنار جهان می توان افرادی بی باک و ماجراجویی را در حال عبور از دالان های زیرزمینی تاریک و وحشتناک پیدا کرد افرادی که با ورود به تونل های تاریک زیرزمینی به کاوش و جستوجو در غارهای رمز آلود پا می گذارند. بازدید از غارها، شنا کردن در آب زلال و بالا رفتن از صخره های رنگی این غارها یکی از جاذبه های صنعت گردشگری به شمار می رود به طوری که حتی آن دسته از گردشگرانی که تمایل به غارنوردی ندارد اغلب در مقابل بازدید از این غارها وسوسه می شوند. کشورهایی مثل آمریکا، بریتانیا و ایتالیا هر ساله تعداد زیادی گردشگر غارنورد را جذب می کند این کشورها با تدبیر و برنامه ریزی منظم همواره تورهای غارنوردی برگزار می کنند.
غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
در ایران نیز غارهای زیادی وجود دارد و با توجه به تنوعی که دارند می توانند پذیرای گردشگران داخلی و خارجی شوند اما باید توجه داشت که این گردشگران چقدر توانایی ورود به غارها را دارند. هر غار درجه سختی و آسانی دارد و هرکس توانایی ورود به آن را ندارد. به طور کلی غارها دارای قابلیت چندگانه هستند گاه به عنوان بانک اطلاعاتی در ابعاد زمین شناسی، دیرینه شناسی و باستانشناسی و گاهی به عنوان مکانی برای جذب گردشگران عمل می کنند. این قابلیت چندگانه باعث شده غارنوردی در ایران دچار سردرگمی شود. از یک طرف نگاه اقتصادی میراث ، که خود را متولی معرفی می کند از طرف دیگر نگاه محیط زیست به دلیل اکوسیستم ویژه ای که دارد و غارها را به نام خود ثبت می کنند. این نگاه های چندگانه باعث آسیب به غارها شده است و بسیاری از آنها سیر نابودی را طی می کنند.
غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
حداقل نیم میلیون غارنورد در دنیا فعال هستند و با توجه به غارهای ایران ، فقط کافی است ما ۱۰ درصد از آنها را جذب کنیم در چنین صورتی می توانیم تورهای تخصصی غارنوردی داشته باشیم. اما متاسفانه ما نتوانسته ایم در این زمینه موفق باشیم اولا به دلیل عدم تبلیغات، به عنوان مثال چهارمین تالار بزرگ جهان در یزد قرار دارد ولی به خاطر شرایط عمودی که دارد آماده پذیرایی از غارنوردان و گردشگران معمولی نیست ولی گردشگران ماجراجو حاضرند مبالغ زیادی را برای دیدن آن هزینه کنند ولی هیچ گونه تبلیغاتی در این زمینه نشده است دلیل دیگرنبود سرمایه گزاران برای تهیه زیر ساخت مورد نیاز در این زمینه است. در صورتی که سرمایه گذاری کمی در این زمینه نیاز است مثل فاصله امن برای غارنوردی ، سرویس بهداشتی و تیم های امداد و نجات و ….. . دلیل دیگر نداشتن استاندارد و درجه بندی برای بازدیدها و ورودی ها است . ما استاندارد مشخصی برای غارها نداریم. غارهای علی صدر، قوری قلعه، دربند سروچال، نخجیر و کتله خور از جمله غارهای گردشگری ایران هستند اما استاندارد جهانی در آن ها رعایت نشده است. چند سال پیش میراث فرهنگی و گردشگری اقدامی برای تهیه یک اطلس جهانی دو زبانه برای غار های ایران انجام داد ولی متاسفانه هیچ حمایتی نشد و تهیه این اطلس فراموش شد. البته فعالیت هایی که در این زمینه انجام شده است هر چند اندک ولی نباید فراموش کرد مثل برگزاری دوره هایی عکس برداری، غارنوردی، امداد و نجات، همایش و نشست هایی با محوریت غارنوردی که همه گامی موثر بر حفظ این منابع با ارزش شده است. به امید روزی که بتوانیم بین بخش گردشگری و محیط زیست ارتباط برقرار کنیم و بتوانیم از این پدیده ی شگفت انگیز به طور موثر و مناسب استفاده کنیم.
غارنوردی ،گردشگری فراموش شده / به غار پناه ببریم
نویسنده : فهیمه عبدی نیا