گردشگری در تنگنای تاریخی و افسوس فردی
گردشگری در تنگنای تاریخی و افسوس فردی
در همه زمینه های تاریخی گردشگری و میزان رشد و کاهش آن مطرح شده است از سوی دیگری افسوس زیادی باید به دوران پسا مدرن این اقتصاد مدرن گذاشت . اقتصاد گردشگری از زمانی شکل گرفت که اثار برجای مانده از فرمانروایان مصر و دیگر پادشاهان جهان از کاخ های و ستون ها و بناهای ساخته دست انسان برای مردم جهان جذاب شد . این جذابیت علاوه بر این که مقیاس های اندیشه را در تعریف تفریح نزد مخاطب دگرگون کرد توانست اقتصاد نوپا و بروزی را در این زمینه به جهانیان تفهیم کند . اما انطور که می بینیم ایران از نظر تاریخی دارای کشش سطحی و بسیار کمی در این زمینه می باشد و از سویی اگر به اثار بازسازی شده و برجای مانده از ایرانیان باستان رجوع کتیم می توانیم به این اندیشه برسیم که هر اثری به غیر از اینکه می تواند مفهومی را به خود برساند وظیفه حفاظت از اندیشه خود را نیز به دوش می کشد .
گردشگری در تنگنای تاریخی و افسوس فردی
اما برای اینکه برنامه مدون و منابع جامع و مانعی در زمینه گردشگری ایران برای خودمان دست و پا کنیم باید به مسائل روز اقتصاد گردشگری جهان رجوع کرد و از یک جایی به بعد بازگشت به تاریخ متغیر گردشگری در ایران نمی تواند منبع خوبی برای استناد به بنیاد این اقتصاد در کشورمان باشد . به هر حال هدف از تالیف این متن تحقیق بیشتر و جدی تر برای به دست اوردن منابع ارزشمند گردشگری در ایران است که اولین گردشگر ایرانی که بوده و اولین گردشگری که پا به ایران گذاشته از چه کشوری بوده است . این نتایج شاید در ابتدا انفعال فکری برای محققان به وجود اورد اما می تواند سندی راهبردی برای دستیابی به ارمان های این اقتصاد و تدوین برنامه ای جامع در این راستا باشد .
نویسنده ک تحریریه سایت
