گردشگری استپ چیست ؟
ازمیان دیگر گردشگری های متکی به طبیعت , با توجه به موقعیت منابع آب های داخلی کشودر ,گردشگری کوهستان , گردشگری جنگل, گردشگری استپ و گردشگری بیابان قرابت مکانی زیادی با گردشگری آبی دارند و می توانند به فعالیت های تفرجی یگدیگر تنوع ببخشند و محورهای مشترکی را در بر گیرند .
گردشگری استپ
استپ ها یا علفزارها شاید از جمله اکوسیستم های طبیعی کمتر شناخته شده باشند . این دسته از اکو سیستم های طبیعی اغلب به نام مرتع شناخته می شوند که در عمل نوعی کاربری است , حال آنکه استپ نوعی پوشش است . مرتع یا چراگاه آن بخش از سرزمین است که دارای پوشش علفی است و دام می تواند برای مدتی در آن بچرد . در واقع تمام مراتع جزو استپ ها هستند اما هر استتپی مرتع نیست .
آن دسته از استپ ها که واجد گونه های خوشخوراک هستند و برای دام پروری مورد توجه قرار می گیرند جزو مراتع طبقه بندی می شوند و استپ هایی که رادای پوشش علفی غیر خوشخوراک , شوررست یا خشبی هستند , خارج از مرتع و یا به عنوان مراتع خیلی فقیر و کم بازده معرفی می شوند .
رویشگاههای علفی یا علفزارهای دنیا را اغلب به دو گروه استپ ها یا علفزارهای معتدله و ساوان ها یا علفزارهای گرمسیری تفکیک می کنند . استپ ها خاص مناطقی از کره زمین هستند که دارای اقلیم خشک و طولانی با بازندگی بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیمتر است .
ساوان ها یا علفزارهای مشجر نیز تحت شرایط آب و هوایی گرمسیری و نیمه گرمسیری با بارندگی ۳۰۰تا ۵۰۰ میلیمتر مستقر می شوند (اردکانی ۱۳۸۱) در ایران استپ ها در منطقه رویشی ایران و تورانی که گسترده ترین پهنه رویشی کشور است و ساوان ها در منطقه رویشی خلیج و عمانی یافت می شوند . آنچه در این بخش مورد اشاره است در برگیرنده هردو گروه رویشی است .
در توصیف و معرفی استپ ها در کشور گاه ممکن است با اصطلاحات دیگری نیز مواجه شد . کوهدشت یا کلاک که به دشت های زیر دامنه های کوهستانی اشاره دارد نیز اشاره به اکوسیستم علفزار یا استپ در کشور است . همچنین علفزارهای کوهستانی با غلبه پوشش های گیاهی خشبی اغلب خلنگزار معرفی می شوند .
استپ ها یا علفزارها بیش از آنکه خود به عنوان یک منبع تفرجگاهی مستقل شناخته شوند اغلب به عنوان منابع تفرجی جنبی در گردشگری بیابان و کوهستان مورد اشاره قرار می گیرند به هر تقدیر تمام گستره هایی که به صورت اراضی پوشیده از رویش های علفی و بوته ای به طور پیوسته یا گسسته , همراه با اجتماعات درختی یا بدون آن که در دشت ها و جلگه و دامنه کوهستانی یافت می شوند و در مورد استفاده فعالیت های تفرجی قرار می گیرند , در این دسته جای دارند .
گردشگری استپ را می توان انجام فعالیت گردشگری در هر گونه سیمای طبیعی با پوشش علفی – بوته ای برشمرد که اغلب در کنار سایر منابع تفرجی بویژه منابع آب تقاضای لازم برای گردشگری را پیدا می کند .
منبع : سیری در ایران
