طبیعت گردی

رنگ متغییر دامنه های هند

دامنه های پارک ملی اراویکولام هند | Eravikulam National Park

سرزمین پهناور هند از زمان های باستان، همواره پر از عجایب و شگفتی های بسیاری بوده است که آن را برای افراد ماجراجو و کنجکاو به یک مقصد عالی برای سفر در جهان تبدیل نموده است! شاید از این جاذبه و اتفاق خبری به گوشتان نرسیده باشد، اما در پارک ملی اراویکولام هند دامنه هایی وجود دارد که هر ۱۲ سال رنگشان عوض می شود. این پدیده که گردشگران، محققان و طبیعت دوستان بسیاری را به خود جلب می کند، یکی از پدیده های طبیعی در این پارک ملی است که برای شکار آن باید زمانی بسیار طولانی را منتظر بمانید. آخرین اتفاق و رخ دادن تغییر رنگ دامنه کوه های پارک ملی اراویکولام هند در سال ۲۰۱۸ رخ داد و کسانی که دیدن این اتفاق را از دست دادند، برای دیدن آن باید تا سال ۲۰۳۰ صبر کنند.

دلیل تغییر رنگ دامنه های کوه ها در مونار هند چیست؟

در مجموع رنگ کلی دامنه های پارک ملی اراویکولام هند سبز رنگ دیده می شود. چرا که پوشش گیاهی تشکیل شده از گیاهان متعددی همانند بسیاری از گونه های ارکیده و بلوز، گیاهان خودرو و کمیابی به نام نیلاکورونجی و گونه هایی از کیانوتیس در این دامنه ها می رویند و طبعا تمام خاک این منطقه از نماهای دور سبز رنگ دیده می شود. با این وجود، معروفیت این پارک به دلیل دامنه هایی پوشیده از گیاهی به نام نیلاکورونجی (Neelakurunji) است. این گیاه که گل هایی سنبل مانند به رنگ آبی دارد تنها هر ۱۲ سال و همگی با هم گل می دهند. در نتیجه در آن سال به خصوص، تمام دامنه های این پارک ملی تغییر کرده و از سبز به آبی و بنفش تغییر رنگ می دهند. در تابستان سال ۲۰۱۸ بسیاری از عکاسان، طبیعت دوستان و البته زیست شناسان برای دیدن این پدیده و منظره ای که تنها هر ۱۲ سال می شود آن را مشاهده کرد، وارد پارک ملی اراویکولام هند شدند.

اگر می خواهید دوباره دامنه های آبی و بنفش کوه آنامودی در این پارک ملی را تماشا کنید، می بایست تا تابستان سال ۲۰۳۰ صبر کنید.

در واقع پارک ملی اراویکولام هند اولین پارک ملی شهر مونار و استان کرالاست. بز کوهی با نام نیلگیری طاهر که در دامنه های این پارک زندگی می کند، حیوان بومی و اندمیک هندی است که هم اکنون در معرض خطر انقراض قرار دارد. در سافاری های پارک می توانید این بز کوهی را مشاهده کنید. پروانه ها نیز از دیگر جاذبه های تماشایی در این پارک هستند.

سافاری حیات وحش در پارک ملی اراویکولام

بردن وسایل نقلیه خصوصی به این پارک مجاز نیست. تنها راه برای طی کردن طول پارک و کل منطقه پیاده روی در آن است. تنها جاده قابل دسترسی در آن، در بخش جنوبی پارک یافت می شود که در نهایت به زمین های زراعی چای و لاکونمادوواکودی (LakkomMauduvakudy ) می رسد. اگر می خواهید به قسمت های درونی پارک ملی اراویکولام هند بروید باید پیاده قدم زده و به عمق جنگل و منطقه وارد شوید. هزینه ورودی پارک برای افراد بومی و هندی INR 15 و برای گردشگران خارجی INR 200  است. هزینه و قیمت ورودی برای کودکان زیر ۱۲ سال به INR 5 می رسد.برای بردن دوربین عکاسی به درون پارک نیز باید مبلغی به اندازه ۲۵ روپیه پرداخت کنید.

سافاری و ورود به برخی از مناطق محافظت شده در داخل پارک ممکن است در فصل هایی از سال محدود شود. این شرایط و قانون بیشتر به دلیل شرایط بد آب و هوایی و جلوگیری از بیماری های واگیردار در منطقه، فاجعه های طبیعی و دیگر موارد این چنینی وضع شده است. لطفا از قوانینی که مقامات دولتی برای ایمنی بیشتر شما اعمال می کنند، اطاعت کنید.

وسایل نقلیه می توانند تا چند متر در داخل پارک حرکت کنند و پس از کمی رانندگی ایست بازرسی های مختلف، خودروی شما را متوقف خواهد کرد.  مسیرهای پیاده روی درون پارک ۱٫۵ تا ۲ کیلومتر طول می کشد و برای تکمیل شدن این مسیر، سه ساعت زمان باید بگذارید. تورها و مسیر پیاده روی کورونجی (Kurunji) بهترین مسیر پیاده روی در پارک ملی است که باید از قبل بلیط آن را رزرو کرده باشید

زمان بندی سافاری های پارک ملی اراویکولام هند

این پارک در تمام طول هفته باز بوده و تمام سافاری های اجرا شده در آن از ساعت ۰۸:۳۰ صبح شروع می شود و در نهایت در ساعت ۴ بعد از ظهر پایان می یابد. یک سافاری کامل زمانی بین ۲ تا ۳ ساعت زمان می برد.

نحوه دسترسی به پارک ملی

در نهایت باید بلیط هواپیمایی به نزدیک ترین فرودگاه به پارک ملی اراویکولام هند را خریداری کنید. دو فرودگاه بین المللی در شهرهای تریواندروم (Trivandrum) و کویمباتوره (Coimbatore) قرار دارد. فرودگاه بین المللی تریواندروم در فاصله ۱۴۸ کیلومتری پارک و فرودگاه بین المللی کویمباتوره در فاصله ۱۷۵ کیلومتری پارک قرار گرفته است. برای اینکه خود را از فرودگاه ها به مونار برسانید، وسایل حمل و نقل بسیاری خواهید یافت.

نزدیک ترین ایستگاه قطار در فاصله ۱۲۰ کیلومتری از شهر مونار قرار گرفته است. بنابراین هر زمان که قصد سفر با قطار گرفتید، باید این فاصله را در نظر بگیرید. نزدیک ترین ایستگاه قطار به مونار و پارک ملی اراویکولام در آلووا (Aluva) قرار گرفته است. شما به راحتی از بسیاری از استان ها و شهرهای اطراف می توانید خود را به ایستگاه قطار آلووا برسانید. در نهات از این ایستگاه قطار می توانید تاکسی یا هر وسیله نقله دیگری را سوار شده و خود را به این پارک برسانید.

فاصله بین شهرهای اصلی و پارک ملی
  • آلووا (Aluva) و پارک: ۱۰۹ کیلومتر
  • آنگامالی (Angamali) و پارک: ۱۰۸ کیلومتر
  • مادورای (Madurai) تا پارک: ۱۴۲ کیلومتر
  • کوچین (Cochin) تا پارک: ۱۵۰ کیلومتر
  • کوتایام (Kottayam) و پارک: ۱۴۸ کیلومتر
  • مونار (Munnar) تا پارک: ۸ کیلومتر
  • کانیاکوماری (Kanyakumari) تا پارک: ۳۷۳ کیلومتر
  • فاصله اوتی (Ooty) و پارک: ۲۳۴ کیلومتر
بهترین مکان ها برای اقامت در نزدیکی پارک ملی اراویکولام

در واقع به دلیل قوانینی که برای حفاظت پارک های ملی نوشته شده است، هیچ اقامتگاه یا هتلی نباید در این منطقه ساخته شود. به همین خاطر درون این پارک هیچ ساختمانی برای اقامت داشتن وجود ندارد.  با این وجود هتل ها و اقامتگاه های بسیاری در اطراف پارک وجود دارند که خود، به تنهایی می توانند جاذبه باشند. بعضی از این هتل ها در میان درختان ساخته شده اند و فضای مه آلود جنگلی حالتی رمز آلود و ماجراجویانه به آن ها داده است. بعضی دیگر از هتل ها نیز، نمایی رو به پارک و کوه های شگفت انگیز مونار در نزدیکی پارک ملی اراویکولام هند دارند.

هتل اسپایس جانگل ریزورت (Spice Jungle Resort)، هتل بامبودال ریزورت (Bamboodale resort)، هتل ایزاکس رزیدنسی (Issacs residency)، هتل آتنز کوتیج (Athens cottage) کاملوت ریزورت (Camelot resort)، رد اسپارو (Red sparrow) و تی هاروستور (Tea harvestor) در مونار و دو هتل فورست گلید (Forest Glade) و نیچر زون ریزورت (Nature zone resort) در پالیواسال (Pallivasal) از بهترین اقامتگاه ها و هتل های اطراف این ناحیه هستند. هر کدام از این هتل ها خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی دارند که جدای از جاذبه های مونار هند می توانند برای گردشگران و مسافران خاطرات بسیار جالبی را بسازند.

تاریخچه حفاظت در پارک ملی اراویکولام هند

قبل از اینکه نام پارک ملی اراویکولام هند بر روی این منطقه قرار بگیرد، اینجا مکانی برای ییلاق و البته زمین های شکاری برای حکمران های انگلیسی یا پادشاهان هندی بود. پس از اینکه حکمرانان انگلیسی از اینجا رفتند، این منطقه زیر نظر شرکت و کمپانی کانان دوان هیل (Kanan Devan Hill Produce Company) برای کاشت چای قرار گرفت. گونه ای از بز کوهی در این منطقه زندگی می کند که در دوران قدیم و شکارگاه بودن منطقه به فراوانی یافت می شده است. هم اکنون این گونه بومی و در خطر انقراض قرار گرفته و تمام تمهیدات برای حفظ این حیوان توسط دولت هند در حال انجام است. پس از شرکت کانان دوان هیل، پارک ملی اراویکولام مونار تحت کنترل حکومت کرالا در سال ۱۹۷۱ قرار گرفت تا زمانی برای احیای زمین در نظر گرفته شود. منطقه حفاظت شده ۴ سال پس از آن یعنی در سال ۱۹۷۵ منطقه حیات وحش اراویکولام هند راجامالای (Eravikulam Rajamalai wildlife sanctuary) نام گرفت و بیشتر توجه خود را به حفاظت از گونه های بز کوهی منطقه که به نام نیلگیریتاهر (Nilgiritahr) معروفند، گذاشت. در نهایت نیز در سال ۱۹۷۸ به تبدیل به پارک ملی گردید.

مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)

مهلا نهاردانی

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا