فجایع طبیعی اغلب مصیبت به بار می‌آورند، اما گاهی اوقات آنها ناخواسته بانی پیدایش مناظری می‌شوند که بیننده را مفتون و اسیر جادوی خود می‌کند.
بی‌شک بسیاری از شما خوانندگان عزیز و عاشقان سفر کردن و ماجراجویی پیش از این هم تماشاگر دریاچه‌های زیبا و دلفریب یا جنگل‌های سرسبز و خوش منظره بوده و از مشاهده‌ی آنها نیز لذت بردیده‌اید. اما نظرتان در مورد ادغام این دو چشم‌انداز شگفت انگیز و مسحور کننده چیست؟
بله، تعجب نکنید. دنیای ما دنیای شگفتی‌ها است و همین مسئله در مورد دریاچه‌ای صدق می‌کند که در نزدیکی پایتخت کشور قزاقستان یعنی شهر «آلماتی» واقع شده است. اما چه چیز این دریاچه را به یکی از شگفتی‌های دنیای ما مبدل کرده که تأثیری عمیق بر روح و روان بیننده می‌گذارد؟
شاید مهم‌ترین نکته در نحوه‌ی پیدایش این دریاچه باشد. یک زمین لغزه که در حدود یک قرن پیش رخ داد، باعث تشکیل این دریاچه برفراز یک جنگل از درختان صنوبر و کاج شد. این زمین لرزه همچنین باعث شکل گیری یکی از مناظر بدیع، شگفت انگیز و عجیبی شده که تا به چشم خود نبینید، زیبایی، شکوه و رمز و راز آن را حس نخواهید کرد.
همه چیز از سال ۱۹۱۱ آغاز شد، زمانی که یک زلزله مناطقی از کوهستان «تیان شان» (Tian Shan) را لرزاند. تکانه‌های این زلزله در ادامه باعث یک زمین لغزه‌ی بزرگ شد که یک گلوگاه کوهستانی را بسته و سدی طبیعی را شکل داد. در طول سال‌های پس از این حادثه، آب باران اندک اندک در این منطقه جمع شده و آن را پر کرد و در نتیجه باعث شد جنگلی از درختان کاج و صنوبر رفته رفته به زیر آب رفته و در نهایت دریاچه‌ی زیبا و رویایی «کِیندی» (Kaindy Lake) شکل بگیرد.
معنای نام این محل در زبان قزاقی «دریاچه درخت توس» است. این دریاچه در حدود ۴۰۰ متر وسعت داشته و عمق آن در برخی از نقاط به ۳۰ متر هم می‌رسد. این جنگل در ۱۲۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر آلماتی واقع شده و دو هزار متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد.
مسلما در طول سالیان متوالی ریشه‌های مغروق این درختان اندک اندک از بین رفته و در نهایت درختان غرق شده نیز مرده‌اند، اما بخش‌هایی از تنه و نوک شاخ و برگ‌های درختان از سطح آب بیرون زده و منظره‌ای شگفت انگیز را خلق کرده‌اند. تنه این درختان در یک نگاه بی‌شباهت به دکل‌های کشتی ارواح یا نیزه‌های غول پیکر خدایان نیستند و همین امر باعث شده که تأثیری شگفت انگیز بر بیننده داشته باشند.
اما جذابیت این منظره مرموز و عجیب گاهی به مراتب ملموس‌تر هم می‌شود. به ویژه زمانی که مهی رقیق در اطراف آب شکل گرفته و همه چیز را در سایه روشن‌های خود پنهان می‌کند، یا وقتی دریاچه در طول سرمای زمستان یخ بسته و درختان در این حالت شبیه به علائم راهنمایی برای ماهیگیران می‌شوند. در این اوقات است که جادوی طبیعت به کار افتاده و مرز بین خیال و واقعیت به اندازه‌ای متزلزل می‌شود که بیننده را مبهوت خود می‌کند.
جالب‌ترین چیز در مورد این جنگل زیر آبی، دوام آن است. جایی که تنه‌های غرق شده در طول سالیان متوالی در مقابل تخریب مقاومت کرده و حتی برگ‌های سوزنی همچنان روی شماری از شاخه‌ها قابل مشاهد‌ه‌اند. تمامی این‌ها به لطف دمای آب دریاچه ممکن شده که حتی در فصل تابستان به ندرت از ۴۳ درجه فارنهایت یا ۶ درجه سانتی‌گراد تجاوز می‌کند. خوشبختانه لازم نیست برای تماشای یک چشم‌انداز پررمز و راز این دریاچه، خیلی به عمق آب نزدیک شوید، از آنجایی که آب این دریاچه بسیار زلال و کریستال گونه است، بیننده را قادر ساخته حتی از بیرون دریاچه نیز اعماق آن را به راحتی مشاهده کرده و از افسون جاری در این محیط لذت ببرد.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
مریم اصلانی
