شاید مهم‌ترین جزیره فیلیپین لوزون باشد. این جزیره منزلگاه پایتخت این کشور، مانیل، فرودگاه اصلی کشور، اینترنشنال و مراکز اقتصادی اصلی است.
شگفتی نیست که در سال ۲۰۱۵، جمعیت انبوه لوزون آن را چهارمین جزیره پرجمعیت جهان قرار داد و انتظار می‌رود در عرض چند سال از این هم پیشی بگیرد.
در حالی که اغلب مسافران، فرودگاه مانیل را هدف سفر خود قرار می‌دهند و مستقیماً در یک هواپیمای دیگر به یکی از جزایر توریستی پرواز می‌کنند و بسیاری از جاده‌های فرعی را کم‌تر سفر می‌کنند اما آنها باید این کار را بکنند. هنگامی که به خارج از شهر شلوغ مانیل می‌روید و به سمت ساحل حرکت می‌کنید، یک دنیای غیرمنتظره پر از دهکده‌های کوچک، سواحل آرام، جنگل‌های ناشناخته و تعدادی از جزایر که اغلب مسافران حتی نشنیده اند را پیدا خواهید کرد.
در حالی که بیش از ۷ هزار جزیره در فیلیپین وجود دارد، گفته می‌شود تنها ۲ هزار جزیره مسکونی در این جزیره ساکن هستند. هر جزیره مسکونی در زیر گروه‌های اصلی جزیره (اعم از Luzon، Visayas یا Mindanao) قرار دارد. این مناطق فقط به اهداف جغرافیایی تقسیم نشده اند، اما ویژگی‌های متمایز آنها، گمرک جدا و زبان متفاوت در هر جزیره است.
لوزون بزرگ‌ترین جزیره این کشور است. از این رو انتظار می‌رود بیشترین جمعیت در میان سه گروه جزیره داشته باشد. لوزون که مساحتی به وسعت ۴۲ هزار و ۴۵۸ مایل مربع دارد به چهار منطقه اصلی تقسیم شده‌است: شمالی، مرکزی، جنوبی و منطقه پایتخت ملی که مرکز توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مالی کشور است.
آتشفشان فعال تال که بیش از ۳۰ انفجار را در تاریخ اخیر تجربه کرده است و هنوز هم دود آن را در روز می توان دید، در این جزیره واقع است. اما این چیزی نیست که باعث شود تا این حد منحصر به فرد شود.
با چشم غیر مسلح می‌توانید ببینید که در وسط یک دریاچه قرار گرفته است. وسط دریاچه ای خنک و حتی سرد. عجیب تر اینکه کمی به دهانه آتشفشان نگاه کنید خواهید دید دهانه هم دریاچه‌ای دارد. نزدیک تر که نگاه کنید خواهید دید دریاچه درون دهانه آتشفشان یک جزیره دیگر هم دارد.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
آناهیتا جعفری
