جزایر قناری از ترکیب هفت جزیره در اقیانوس اطلس تشکیل شده است و در نزدیکی ساحل مراکش قرار گرفته است. این جزایر یکی از ۱۷ منطقه خودمختار اسپانیاست. جزایر قناری یکی از زیباترین جاهای دیدنی اروپا و جهان است. جاهای دیدنی جزایر قناری به‌قدری مسحورکننده است که لقب بهشت اروپا را به آن اختصاص داده‌اند. با ما در جزایر قناری همراه باشید و با دیدنی های آن آشنا شوید.
۱. پارک ملی تیده، تنریفه
کوه «تِیده» (Teide) سومین کوه آتش‌فشانی بلند جهان است که در جزیره کوچک، اما شناخته‌شده «تِنِریفه» قرار دارد. پارک ملی «تِیده» در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است و کل کوه «تِیده» را شامل می‌شود. یکی از جذابیت‌های سفر به جزایر قناری قطعا می‌تواند بازدید از دهانه فراخ این کوه آتش‌فشانی باشد. در لبه داخلی دهانه کوه «کالدِرایی» (کف دهانه) به قطر ۱۹ کیلومتر وجود دارد و سطحش بی‌شباهت به ظاهر ماه نیست. این دهانه وسیع باقیمانده کوه بسیار بزرگ‌‌تری است که قله آن میلیون‌ها سال پیش به‌درون فروریخت و در عوض دیواره‌هایی به ارتفاع ۴۵۷ متر از کف دهانه برجای گذاشت.
بهتر است گشت‌وگذارتان در این پارک را از «اِل پورتیلو» (El Portillo) شروع کنید. موزه کوچکی که اینجاست شما را با نحوه شکل‌گیری آتش‌فشان‌ها و اطلاعاتی از این دست آشنا خواهد کرد. در بیرون از این مرکز مسیری هست که از میان یک باغ گیاه‌شناسی می‌گذرد. تمام گیاهان این باغ برچسب راهنما دارند تا بتوانید پیشاپیش در مورد گیاهان بومی موجود در پارک اطلاعات کسب کنید.
برای اینکه دهانه آتش‌فشان «تِیده» را ببینید، می‌توانید تله‌کابین «تِلِفِریکو» (Teleférico) را سوار شوید که از فراز مخروط «تِیده» می‌گذرد. این مخروط قله آتش‌فشانی جدیدتری است که پس از فروریزش قله اصلی در بالای دهانه فراخ کوه شکل گرفت. از تله‌کابین هم منظره جالبی است، اما تجربه بازدید از این محل وقتی پیاده باشید، چیز دیگری است، چرا که می‌توانید سنگ‌ها و گدازه‌ها را از نزدیک ببینید. در طول مسیر توقفگاه‌های نشانه‌گذاری شده‌ای هم وجود دارند که به انگلیسی در مورد پوشش گیاهی حیات جانوری منطقه توضیح می‌دهند.
۲. پارک ملی تیمانفایا، لانزاروته
«لانزاروته» (Lanzarote) در سال‌های ۱۷۳۰ تا ۱۷۳۶ فوران‌های آتش‌فشانی فاجعه‌باری را تجربه کرد. مجموع فوران‌های این هفت سال، ۱۱ روستا را در خود مدفون کرد و جمعیت زیادی را از خانه و کاشانه‌شان راند. پس از توقف این فوران‌ها کشاورزان به جزیره بازگشتند و راهکارهای خلاقانه‌ای برای کشت و زرع در زمین‌های پوشیده از خاکستر ابداع کردند.
مناظر آتش‌فشانی پارک ملی «تیمانفایا» (Timanfaya) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند، تا نبینید باورتان نمی‌شود: مناطق وسیعی پوشیده از گدازه‌های سفت‌شده‌ای که شکاف برداشته‌اند و زیرشان هنوز مواد مذاب آتش‌فشانی در حرکت است! برای اینکه بفهمید زمین اینجا چقدر گرم است، حتماً سری به «ایزلوته دِ هیلاریو» (Islote de Hilario) بزنید. در این مرکز با چند آزمایش ساده، دمای بالای زمین را نشان‌تان خواهند داد. برای مثال جنگل‌دار مقداری شاخ‌وبرگ خشک را داخل سوراخی در زمین می‌اندازد که فورا آتش می‌گیرد یا مقداری آب داخل سوراخی در زمین می‌ریزد و آب به‌صورت جهشی از بخار برمی‌گردد. رستورانی هم هست که برای‌تان مرغ گریل‌شده با حرارت آتش‌فشان سِرو می‌کند. سایر عجایب آتش‌فشانی این پارک عبارت‌اند از دهانه فروریخته‌ای که ساحلی خلیجی ایجاد کرده است و در آنجا سنگ‌های نیمه‌قیمتی پیدا می‌شوند، غارهای دریایی‌ای که به خاطر مجاری آتش‌فشانی شکل گرفته‌اند و تل‌های قرمز خاکسترهای آتش‌فشانی.
۳. سواحل گرن کاناریا
کرانه جنوبی «گِرَن کاناریا» (Gran Canaria) دارای ردیفی زیبا از سواحل شن طلایی است. بین «پلایا دِ سَن آگوستین» (Playa de San Agustin) در غرب و «پورتو دِ مورگان» (Puerto de Mogán) تا شرق شش تفرجگاه ساحلی آفتاب‌خیز وجود دارد که بزرگ‌ترین‌شان «ماسپالوماس» (Maspalomas) است. «ماسپالوماس» جزو محبوب‌ترین سواحل «گِرَن کاناریا» است و با آن چترهای آفتاب‌گیر رنگی، پیاده‌راه پشت آفتاب‌گیرها و صف رستوران‌ها و کافه‌ها جلوه‌ای بسیار سرزنده دارد. «کلا ماسپالوماس» در هر ساعتی از شبانه‌روز یکی از سرزنده‌ترین سواحل اینجاست. در انتهای یک سمت ساحل، محوطه محافظت‌شده‌ای پر از تپه‌های شنی وجود دارد که لایه‌لایه به‌طرف ساحل کشیده شده‌اند. این تپه‌های شنی گاهی ارتفاع‌شان به ۱۲ متر هم می‌رسد و پیوسته بر اثر وزش باد و آب شکل جدیدی به خود می‌گیرند. ساعت‌ها می‌توانید در میان شن‌ها قدم بزنید و از زیبایی اعجاب‌انگیزشان سرمست شوید. اما اگر فراز و فرود این تپه‌های شنی را سوار بر شتر طی کنید، قطعا هیجانی‌تر خواهد بود.
در «لاس پالماس» (Las Palmas) مرکز «گِرَن کاناریا» نیز سواحل فوق‌العاده‌ای وجود دارد. «پلایا لاس کانتِراس» (Playa Las Canteras) ساحل شنی وسیعی است که به خاطر وجود موج‌شکن‌هایی که صخره‌های آتش‌فشانی ایجاد کرده‌اند آب آرامی دارد. در قسمتی از ساحل امکان غواصی هم مهیاست. ساحل کوچک «لا پلایا جینامار» (La Playa Jinámar) نیز هست که شن‌های تیره و امواج ملایمی دارد. این ساحل به‌خاطر آب گرم و زلالش جزو مناطق محبوب غواصی به‌شمار می‌آید.
اگر به دنیای زیر آب علاقه‌مندید، از پارک زیرآبی «آریناگا» (Arinaga) واقع در شمال «پلایا دِ سَن آگوستین» نیز دیدن کنید. در سواحل «ماسپالوماس»، «پلایا اینگِلز» (Playa Ingles) و چند ساحل دیگر جزیره نیز آموزشگاه‌های غواصی مستقرند و می‌توانید به امکانات ورزش‌های آبی همچون قایق‌رانی بادبانی و بادموج‌سواری نیز دسترسی داشته باشید.
۴. آثار سزار مانریک، لانزاروته
«سِزار مانریک» (Cesar Manrique) هنرمند و معمار برجسته لانزاروته‌ای است که به دلیل تلاش ویژه‌اش برای حفظ چهره بومی «لانزاروته» درمیان مردم جزیره شهرت دارد. «مانریک» پس از یک دوره موفقیت هنری در نیویورک در سال ۱۹۶۸ به «لانزاروته» برگشت و پویشی راه‌اندازی کرد تا «لانزاروته» را از دست پروژه‌هایی که به قصد توسعه گردشگری تیشه به ریشه چهره اصیل نقاطی همچون «لانزاروته» می‌زدند، نجات دهد. او در عوض مجموعه‌ای از سازه‌هایی را طراحی و اجرا کرد که در عین حفظ مناظر طبیعی جزیره، توانسته‌اند برای گردشگران جذابیتی نو داشته باشند.
ازجمله این آثار می‌توان به منزل باشکوه خود «مانریک» اشاره کرد. این بنای دیدنی داخل مجموعه‌ای از حباب‌های زیرزمینیِ ایجاد شده توسط جریان‌های گدازه‌ای ساخته شده و به اسم «تارو دِ تاهیچه» معروف است. سایر آثار «مانریک» عبارتند از «خَمِئوز دِ لاگوآ»، (مجموعه‌ای شامل سالن اجتماعات، استخر شنا و رستورانی که داخل یک حباب آتش‌فشانی عظیم ساخته شده‌اند)، «مونومِنتو آل کامپِسینو»، (شامل یک مجسمه مدرن و همچنین یک گالری صنایع‌دستی)، «میرادور دِل ریو»، (منطقه‌ای طراحی شده در بالای صخره‌ای مرتفع که از آنجا کرانه شمالی دریا با منظره‌ای شگفت‌انگیز پیداست) و «خَردین دِ کاکتوس»، (این باغ کاکتوسی در گذشته معدن سنگ بوده). «مانریک» همچنین قلعه بلااستفاده‌‌ای را در «آرِسیفه» با تغییر کاربری تبدیل به موزه بین‌المللی هنرهای معاصر کرد. هتل فوق‌العاده زیبای «سالیناس» در «کوستا تِگیسه» نیز طراحی «مانریک» است. این هنرمند برجسته اسباب‌بازی‌های بادی غول‌پیکری هم ساخته است که در واقع مجسمه‌های متحرکی هستند که در تقاطع جاده‌های جزیره قرار دارند.
اما مهم‌تر از همه این یادگارها، «مانریک» توانست به مردم «لانزاروته» به‌خاطر مناظر بکر و سنت‌های منحصربه‌فردی که در سرزمین‌شان داشتند، حسی سرشار از غرور هدیه دهد.
۵. سواحل تنریفه
سواحل افسانه‌ای «تِنِریفه» در کرانه جنوبی آفتاب‌خیز این جزیره قرار دارند که از بین‌شان «پلایا دِ لاس ویستاس» و «پلایا دِل دوکه» که از «آدِخه» تا غرب جزیره گسترده‌اند، جزو توسعه‌یافته‌ترین سواحل منطقه محسوب می‌شوند و از اقامتگاه‌ها و تفریحگاه‌های متنوعی برخوردارند. در «پلایا دِل دوکه» مغازه‌های خیلی شیکی وجود دارند و امکان تفریحاتی نظیر گُلف، بادموج‌سواری و جت‌اسکی نیز مهیا شده است. سواحل این قسمت از جزیره در نهایت به سواحل اعجاب‌انگیز «پورتو دِ سانتیاگو» و «لوس گیگانتِس» ختم می‌شوند که زیر مجموعه‌ای از صخره‌های مرتفع جای دارند.
سواحل طبیعی کوچک‌تری نیز در سمت شرقی شهر «لوس کریستیانوس» واقع‌اند و شن‌های نسبتا تیره‌تری دارند. از جمله سواحل زیبای این منطقه از جزیره می‌توان به «اِل مِدانو» اشاره کرد که البته برای حمام آفتاب و شنا زیادی باد دارد، اما برای موج‌سواری به‌عنوان یکی از برترین سواحل دنیا شناخته می‌شود. به سمت غرب نیز سواحل کوچک، اما خوش‌منظره «پلایا سانتیاگو» و «پلایا دِل لا آرِنا» واقع‌اند که مناظر صخره‌ای و پارک‌های سرسبزی دارند. منطقه تفریحی «آدِخه» هم هست که از لحاظ امکانات سطح بالا و تفریحات آبی چیزی کم ندارد. اما شاید بهترین ساحل این منطقه برای تفریحات خانوادگی، «پلایا دِ لاس تِرِسیتاس» باشد که شن‌های نرم و طلایی آن را از آفریقای شمالی وارد کرده‌اند. در این ساحل صخره‌های مرجانی مصنوعی کار گذاشته شده است و چون از موج‌های سنگین سایر سواحل اینجا خبری نیست، برای شناگران و بازی بچه‌ها جای مناسب‌تری است.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
صدف دژآلود
