بازار تبریز در سال ۱۳۵۴ شمسی به عنوان وسیع ترین مجموعه سرپوشیده جهان در فهرست آثار ملی ثبت شد.
مفهوم این گفته را وقتی با تمام وجود درک خواهید کرد که شانس این را داشته باشید بر سقف بازاری بایستید که درازای آن به یک کیلومتر می رسد.
از شهری که در مسیر جاده ابریشم قرار داشته و کالاهای شرق و غرب در آن مبادله می شده، بازاری جز این هم انتظار نمی رود تا جایی که شاردن فرانسوی آن را عالی ترین بازارهای آسیا دانسته و با اظهار شگفتی از گنبدهای زیبا و طاق های دیدنی، بازار هشت گوش و وسیع قیصریه را زیباترین بخش بازار عنوان کرده است.
همچنین ابن بطوطه می نویسد: «بازار تبریز یکی از بهترین بازارهایی بود که من در همه شهرهای دنیا دیده ام.» تنوع وسیع، سازه های آجری به هم پیوسته، سبک معماری، کثرت سراها و تیمچه ها، وجود مدرسه و مسجد همه از اهمیت و امتیازات خاص، این بازار به شمار می روند.
زلزله سال ۱۱۹۳ هجری قمری علاوه بر خساراتی که بر دیگر آثار باستانی تبریز وارد کرد، بازار را نیز با خاک یکسان نمود و این همان سالی بود که کریمخان زند وفات یافت.
اما معماران زبردست آن را بازسازی کردند و بازار کنونی مربوط به اواخر حکومت زندیه و عصر قاجار است.
بازار تبریز از چندین راسته، تیمچه و سرا تشکیل شده که تیمچه امیر از این میان بزرگترین گنبد و تیمچه مظفریه با شکوه ترین معماری را داراست.
معروف‌ترین و مهم ترین بخش بازار تبریز «تیمچه مظفریه» است که معماری زیبا و بی نظیری دارد. در حال حاضر «تیمچه مظفریه» یکی از مراکز عمده تجارت و صدور فرش آذربایجان و ایران است شهرتی جهانی دارد. این تیمچه دو طبقه دارد که هر طبقه آن چندین حجره را در خود جای داده است و اکثرا به فرش فروشی مشغولند.
مجله اینترنتی گردشگری سپاهان (کوله)
آناهیتا جعفری
