، چشمه های آبگرم
آبفشان ها چشمه های آبگرمی هستند که از آنها در فواصل زمانی معین آب داغ همراه با بخار آب به علت داشتن گاز با سرعت و فشار به خارج فوران می نماید .
آبفشان ها بیشتر در مناطقی که به تازگی فعالیت آتشفشانی داشته اند مشاهده می شوند .
نحوه ی عملکرد آبفشان بدین شکل است که مجرای میان دهانه ی چشمه و درون زمین بتدریج از آب پر شده و قسمت های زیرین آب که در مجاورت مواد گداخته قرار دارند گرم و داغ می گردند که در این هنگام چون عمل تخلیه ی آب های مزبور به دلیل تنگ و طولانی بودن مجرا به آسانی امکانپذیر نیست.
از این رو آب های زیرین به طبقات بالا منتقل شده و با رسیدن درجه ی گرمای آب های زیرین به نقطه ی جوش دمای آب در حدود ۱۰۰ درجه ی سانتیگراد بالا می رود و بر فشار لایه های زیرین می افزاید در نتیجه ازدیاد فشار آب های بالایی که سردتر هستند از مجرا خارج شده و در سطح زمین جریان می یابند .
این عمل باعث می شود که از وزن اب مجرا به طور ناگهانی کاسته شده و در نتیجه فشار آن به همان میزان کاهش یابد و گازها و بخارهای معدنی زمین همزمان با گرم شدن آب طبقات زیرین متراکم شده و به محض تقلیل وزن آب را به شدت به خارج پرتاب می نماید و این سیکل به طور مرتب تکرار می گردد .
درجه ی حرارت آب آبفشان ها در نواحی مختلف از ۸۰ تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد در نوسان است و ارتفاع فوران آب و بخار آنها گاهی به ۵۰ متر نیز می رسد .
از مهمترین آبفشان های جهان می توان به آبفشان های نواحی آتشفشانی ایسلند , ایتالیا , نیوزیلند و نیز پارک ملی یلواستون در امریکا اشاره کرد .
منبع : سیری در ایران
